Toen mode nog wild was…

Groot podium voor een titaan: De tentoonstelling "Thierry Mugler - Couturissime" in Parijs. Mademoiselle Lili haalt herinneringen op.

O ja, het minimalisme. O ja, het comfort. Deze een-voor-alles looks die goed zijn van kantoor tot uitgaan. In principe ben ik het ermee eens dat mode praktischer en realistischer is geworden.

Maar vandaag keek ik naar de retrospectieve van Thierry Mugler en begon ik na te denken. Ben ik een saaie filistijn geworden? Wij allemaal? Durven we niet meer fatsoenlijk te leven voor alle wikken en wegen? Ik kwam alle looks, popvideo's, geuren en foto's tegen van beroemde modefotografen die mij als kind voor het eerst deden dromen van Parijs en mode: Naast Jean-Paul Gaultier, was het vooral Thierry Mugler. Beiden creëerden duizelingwekkende, verheven universums, lichtjaren verwijderd van mijn brave, kleine wereld in Duitsland. Ze infecteerden me met een visuele, subversieve kracht die me naar andere sferen katapulteerde. Mijn kinderkamer was helemaal behangen met uitgeknipte pagina's uit modetijdschriften met Gaultier en Mugler mode.

Thierry Mugler is gewoon "larger than life". Zijn mode was altijd een spektakel, een happening, een overdrijving. Hij gaf het beeld van vrouwen in de mode een nieuwe potentie: Zijn vrouwen waren breedgeschouderd, gepantserd en oorlogszuchtig. De femme fatale, de "glamazone" is zijn rode draad. Als kind van Oostenrijkse emigranten groeide hij op in de naoorlogse kleinburgerlijke Elzas en droomde hij van een andere wereld met de opera's van Richard Wagner. Het defensieve, pantserachtige silhouet dat zijn handelsmerk is geworden, is sterk geïnspireerd op de heldinnen uit de opera's van Wagner. Op 14-jarige leeftijd begon hij zijn balletopleiding aan de befaamde Opera van Straatsburg, daarna als kostuumontwerper, alvorens in de jaren '70 de Parijse modewereld te beroeren: al in 1979 ontwierp hij toneelkostuums voor David Bowie.

De jaren '90 worden zijn decennium. Met zijn parfum "Angel" haalde hij een bestseller binnen die zelfs de verkoopcijfers van Chanel No. 5 overtrof. Een hele kamer in de tentoonstelling is gewijd aan dit parfum. Ik rook het overal in de hippe techno clubs over de hele wereld. Het rook altijd alsof het te dik was. Het was een parfum dat als geen ander paste bij de tijdgeest: mannen en vrouwen met engelenvleugels, paillettenjurken, zilveren plateaulaarzen, roze pruiken en boa's gingen dansen van Berlijn tot Parijs, om daarna caipirinha te drinken in bars waarvan de muren waren gehuld in roze pluche, in de hoeken lavalampen pruttelden en heiligdommen fonkelden.

Bij de millenniumwisseling werden we allemaal weer verstandig. Aangepast. Saai. Mugler verkocht zijn merk, dat verlieslatend was geworden, hij woont tegenwoordig in Berlijn en noemt zich gewoon Manfred. Door zijn cosmetische chirurgie en zijn opgeblazen lichaam geeft de nog steeds multicreatieve kunstenaar, die actief is als operakostuumontwerper, modefotograaf, popvideoregisseur of productontwerper, uiting aan zijn afkeer om de op gladde efficiëntie getrimde tijdgeest en het nieuwe dogma van een vermeende, natuurlijke schoonheid te omarmen. Er schuilt ook een waarheid in de overdrijving, de maskerade en het vervagen van de werkelijkheid - en een hoop verloren plezier.

„"Thierry Mugler - Couturissime", 30 september 2021 tot 24 april 2022 in MAD Paris, www.madparis.fr